چرا وبلاگنویسان کمتر وبلاگ می‌نویسند؟
در دومین پادکست صوتی وبلاگم، هم از شعر سلمان ساوجی در آلبوم من اگر پرنده بودم حسین علیزاده می‌گویم و هم از کمتر نوشتن وبلاگنویسان. در پایان هم شعری از شفیعی کدکنی را می‌خوانم که به نظرم بی‌مناسبت هم نیست!
این قسمت ۹ دقیقه و ۴۰ ثانیه و با حجم ۷/ ۱ مگابایت است.
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
]
سلام 🙂 صدایت را شنیدم ….
مگر اینکه از طریق پادکست بشنوم صدای قشنگتو 🙂
لینک دانلود آلبوم علیزاده رو هم داشتی بده بهمون :دی
چون بی انگیزه می شوند!
@سورنا: مخلصم 😉
@مهرناز: خب همین چرای کلّی‌اش مهمه.
یه سلام محکم!
آفرین مانی به خوب نکته ایی اشاره کردی واقعا کم کار شدیم.من خودم به شخصه وبلاگم را قبول دارم ولی تو داری خیلی اکتیو میشی و کلا تکتولوژی تغییر دادی.خیــــــــــلی برام جالب بود!نوشته هایی که به صدا تبدیل شدن و اینبار با احساس بیشتر!عالـــــــــــــی بود!
آره ما کم کار شدیم چون فیس بوک؛گوگل ریدر و … اومدن.چون خودمون به سمتش رفتیم و خوانندگانمان به سمتش رفتن.کم حرف شدیم آنجا و استاتوسهایی کوچک برای رساندن منظورمان و لایک هایی بسنده کردیم و این یعنی فاجعه!
و مانی اینجا وضعیت را اضطرارای اعلام میکته،برگردیدید پناهگاه هاتون!
به امید شروعی دوباره و ساختن پناهگاه هامون!
مانی برای از خواب بیدار کزدن همه با یه بازی وبلاگی چطوری؟
من از این پادکست خیلی خوشم اومده می خوام!