بالن سوار بشم
بالن سوار بشم
امروز این سایتِ لعنتی و خوب و عجیب Schemer ایمیل زده بود که: هی تو! به بیشتر از ۱۰ نفر ایده دادی و مثل تو دلشون می‌خواد سوار بالن بشن!
من یک رؤیایی دارم که یک روز سوار بالن بشم و پرواز کنم و زمین رو ازون بالا ببینم. رؤیای دست‌نیافتنی و پیچیده‌ای نیست. فکر کنم علاقمندیم به پرواز با بالن رو هم از کودکی و رمانهای ژول ورن داشته باشم.
پارسال وقتی فهمیدم به خاطر یه جشنواره شهرداری چند روز توی پارک آزادگان بالن هوا می‌کنه پا شدم رفتم اونجا. مطمئن نبودم که با ویلچر می‌شه سوار بالن شد یا نه. خب نشد البته. یعنی اصلاً آن روز باد شدید بود و با اینکه بالن عظیم با طنابهای کلفت به زمین بسته شده بود، تکانهاش می‌تونست خطرناک باشه و بالن رو هوا نکردند و من هم قبلش مصدوم شدم و کلاً بیخیال قضیه شدم!
اما رؤیام رو نگه داشتم. شاید یه روزی دوباره برم سمتش.
من اون روز رو به وضوح می بینم… باید تجربه ی بی نظیری باشه… ممممم
من از این هواپیما دو نفره ها که فکر کنم می گن گلایدر تو شمال رو دریا با ویلچر سوار شدم ، امتحان کن شاید جای نیمچه بالن رو برات پر کنه 🙂
رویایت را نگه دار ، امیدوارم روزی به آن برسی .
منم از این بالن سواری ها می خوام… مانی خان.
راستی درباره اون کار مقاله مون کجاهاشی؟ وقت داری یه میلی چیزی برام بزاری؟
مانی! منم از بچگی این رویا رو دارم:) منم ببببببببببببببببببببر
راستی من خیلی هم از ارتفاع می ترسم ولی عاشق این رویا هستم و حاضرم تلاش کنم نترسم؛)
سلام
پرواز با بالون هم خوبه، اما پرواز با کایت خیلی بهتره.
پریسا راست میگه. البته فکر کنم یکی دو سال پیش خبری خوندم مبنی بر اینکه اون بنده خدایی که یک خلبان بازنشسته بود و سوار گلایدرش کرد، سقوط کرد و جان به جان آفرین تسلیم کرد! البته امیدوارم من اشتباه کرده باشم.