خوشبختی‌های کوچک (۶)
لذّتِ رقصیدن و باز نایستادن؛
و لذّتِ دقایقی استراحت بعد از رقصیدن طولانی در کنار دوستانت…
وبلاگ پادراز
وبلاگ شخصی مانی رضوی‌زاده
لذّتِ رقصیدن و باز نایستادن؛
و لذّتِ دقایقی استراحت بعد از رقصیدن طولانی در کنار دوستانت…
سلام
من پرنیان مامانم هستم
من در هشت ماهگی نصف ایران را گشتم و حالا بابا و مامانی برام سفرنامه می نویسن
…
….مگه آدم از زندگی چی می خواد؟ یک مهمانی…یک رقص….
salam,
ma hamo mishnasim
سلام دوست عزیز…وبلاگ زیبا و پر محتوایی دارید
بمن هم سر بزن
زودی بیا
لذت این که خسته، پشت به جمعیت بایستی و از توی شیشه که با نفست تار و دوباره شفاف می شه جمعیتو ببینی که دارن پشت سرت می‌چرخن و می گردن و می رقصن و از شادیشون احساس آرامش کنی …
سلام
خیلی دلم گرفته بود وبلاگت و وقتی داشتم برا ی تحقیقم می سرچیدم دیدم خیلی آرومم کرد نمی دونم چرا ولی ازت ممنونم به وبلگ من هم اگه وقت کردی بعد از خوردن نون کره و مزمزه کرده اون روی زبونت بیا حالت گرفته نشه خیلی چرت و پرت نوشتم
بله ما نیز تجربه نموده ایم
:دی
… ارزش نگاه دوست را وقتی درک می کنی که در دل دیوارهای دشمن باشی.
وبلاگ زیبایی دارین.امیدوارم همیشه موفق باشین ودست به قلم
به شرطی که موهات یه کم بلند و ژولی پولی باشه…
بعد مثل اون روز توی ماشین ِ “م” بگی:
ریز… ریز… حالا درشت!
و خودتو با اون موهای بلند فرفری پریشون، به سرعت پرتاب کنی روی شکم خودت!!!